“Ένα θεατρικό έργο που συγκλονίζει, καθώς αναφέρεται στις διαδρομές της ζωής μας που δεν επιλέξαμε, ωστόσο παλέψαμε και βγήκαμε νικήτριες. Μάχες άνισες, που ορθοποδήσαμε και αγαπήσαμε τον εαυτό μας! Σ’ αυτές τις μάχες κάναμε πολλές συζητήσεις με τη συνείδηση μας και το παιδί που κρύβουμε μέσα μας! Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες! Πολλά ηχηρά μηνύματα και ένα δυνατό ελπιδοφόρο τέλος!” 

Ελένη Βασιλοπούλου 

Λίγα λόγια για το έργο “H ζωή είναι επιθυμία”

“Οι διαδρομές στη ζωή μας είναι πολλές! Κάποιες δεν τις επιλέξαμε, δεν τις περιμέναμε, δεν τις θέλαμε. Τις αντιμετωπίσαμε, άλλοτε με μικρές κι άλλοτε με μεγάλες απώλειες. Με σημάδια ανεξίτηλα και σκέψεις που θα μας συντροφεύουν πάντα. Κάθε διαδρομή έχει μια αφετηρία. Η Ιφιγένεια ξεριζώθηκε σε μικρή ηλικία, μαζί με τη μητέρα της. Άφησαν ένα σπιτικό, το νοικοκυριό τους, τα πράγματα τους και με ελάχιστα ρούχα κι ένα αρκουδάκι αγκαλιά, βρέθηκαν σε μια ξένη χώρα. Η ζωή της Ιφιγένειας, ήταν προδιαγεγραμμένη για πολλούς. Εκείνη όμως, έμαθε τη γλώσσα, σπούδασε, έθεσε στόχους και κατάφερε να ηγηθεί μεταξύ ανδρών, σε μια μια πολυεθνική εταιρεία.
Γνώρισε τον έρωτα, την αγάπη και μια πρόκληση ξαφνικά, συντάραξε τη ζωή της. Πόσες φορές θα ορθώσει το ανάστημα της και θα παλέψει; Όσες χρειαστεί.
Στις προσωπικές μας μάχες, η συνείδηση είναι συνοδοιπόρος! Με αυτήν λες μόνο αλήθειες. Γιατί η συνείδηση γνωρίζει καλά κάθε σκέψη, κάθε αντίδραση. Είναι εκεί, να φωτίσει τα σκοτάδια σου.
Να σου θυμίσει το παιδί που κρύβεις μέσα σου!
Στην αρχή είναι επιβίωση, μετά τρόπος ζωής, αργότερα λύτρωση και τέλος, αρχίζεις πάλι να γεύεσαι τη ζωή με μεγαλύτερη επιθυμία!
Σ’ αυτές τις διαδρομές αναζητάς μια αγκαλιά. Τις στιγμές που το σκοτάδι έρχεται να επισκιάσει το φως, εσύ έχει δίπλα σου ένα σύντροφο, ένα φίλο, έναν δικό σου άνθρωπο για να πετάξει το σκοτεινό πέπλο, να σκορπίσει τις ανησυχίες σου στον αέρα, να σε αγκαλιάσει, να σ΄ αγαπήσει. Το βλέμμα σου εστιάζει στα σημάδια, εκείνος όμως αναζητά μόνο τα μάτια σου! Οι ανασφάλειες σου, οι φοβίες σου, οι σκέψεις που κάνεις ότι δεν είσαι όμορφη, αποδυναμώνουν στην αγκαλιά του! Γιατί αυτός που σ’ αγαπά δεν άντεξε αλώβητα όσα σου συνέβησαν. Αυτός όμως, ανέπνεε καθημερινά από το δικό σου αέρα. Γιατί, η ζωή του, είσαι εσύ! Γιατί για εκείνον που αγαπά, δεν υπάρχουν σημάδια, μόνο τα μάτια που αντικρίζει, κι αυτά τα μάτια, ανήκουν σε όλες τις γυναίκες…